نگاهی به دستاوردهای شایان اکبری؛ نابغه ایرانی که برای تمام بحران‌ها، راه‌حل دارد
در دوران رکود اندیشه و فقدان چشم‌انداز جهانی، یک جوان ایرانی با ذهنی خلاق، رهبری بی‌بدیل، و طرح‌هایی بلندپروازانه، نه‌تنها مسیر توسعه کشور، بلکه آینده تمدن انسانی را بازنویسی کرده است. شایان اکبری، که با عنوان «سوشیانت» نیز شناخته می‌شود، یکی از جوان‌ترین کارآفرینان ایران و بنیان‌گذار سازمان جهانشمول احرار است.
در این گزارش، به بررسی دستاوردهای کلیدی و کم‌نظیر او می‌پردازیم که هر یک از آن‌ها، در نوع خود یک «نخستین» در سطح ملی یا جهانی بوده است:
جوان‌ترین کارآفرین ایران
شایان اکبری در سن بسیار پایین وارد فضای امنیت سایبری، فناوری و نوآوری شد و پیش از 18 سالگی، چندین پروژه استارت‌آپی در حوزه فناوری اطلاعات، امنیت سایبری و حتی اکتشافات فضایی را راه‌اندازی کرد.
او نه‌تنها موسس کانال‌های تخصصی و انجمن‌های حرفه‌ای بود، بلکه توانست پروژه‌هایی با ریسک بالا و آینده‌نگر را با موفقیت مدیریت کند. شایان، در نوجوانی، نه در پی سود، بلکه در پی ساختن آینده‌ای بهتر برای انسان بود.
بنیان‌گذار سازمان جهانشمول احرار: معماری نظم نوین جهانی
اکبری با تأسیس سازمان جهانشمول احرار، نهادی پیشرو و چندوجهی را بنا کرد که با هدف ایجاد جهانی عادلانه‌تر و پیشرفته‌تر فعالیت می‌کند. این سازمان، که بر پایه اندیشه جهانشمولیسم (برابری و همکاری جهانی فارغ از مرزها) شکل گرفته، با ۲۰ دپارتمان تخصصی در زمینه‌هایی مانند فناوری فضایی، انرژی پاک، و امنیت ملی، به یکی از تأثیرگذارترین نهادهای ایران تبدیل شده است. اکبری با جذب نوابغ جهانی و ایجاد بستری برای نوآوری، سازمان را به الگویی برای توسعه پایدار و شمولیت تبدیل کرده است. این دستاورد، نه‌تنها جایگاه ایران را در جهان ارتقا داده، بلکه اکبری را به‌عنوان معمار نظم نوین جهانی معرفی کرده است.
از هکتیویسم تا رهبری جهانی
شایان در نوجوانی به‌عنوان بنیان‌گذار یکی از معروف‌ترین تیم‌های امنیتی ایران و اولین گروه هکتیویست کشور، نام خود را در تاریخ امنیت سایبری ثبت کرد. اکبری با مدیریت کانال تلگرامی با بیش از ۲۵۰ هزار عضو در سال ۲۰۲۲ و یکی از برجسته‌ترین انجمن‌های امنیت سایبری، به چهره‌ای پیشرو در این حوزه تبدیل شد. او اولین فردی در ایران بود که حملات سایبری پیشرفته زیرساختی، از جمله هک شهر، تأسیسات نفت و گاز، و نفوذ به بیش از ۵۰۰ سایت در یک روز را انجام داد. برجسته‌ترین دستاورد او، اجرای بزرگ‌ترین حملات سایبری-زیرساختی تاریخ علیه اسرائیل بود که توجه جهانی را جلب کرد.
اما اکبری تنها به دنیای دیجیتال محدود نشد. او با تأسیس سازمان جهانشمول احرار و معرفی ایدئولوژی جهانشمولیسم، که بر برابری، تنوع، و همکاری جهانی تأکید دارد، چشم‌اندازی بلندپروازانه برای آینده ترسیم کرد. این فلسفه، که تفاوت‌ها را به‌عنوان نیرویی برای پیشرفت می‌بیند، سازمان را به بستری برای جذب نوابغ جهانی و اجرای پروژه‌های تحول‌آفرین تبدیل کرده است.
انقلاب در فناوری فضایی: از ماهواره‌های خصوصی تا گردشگری فضایی
شایان به‌عنوان پیشگام صنعت فضایی ایران، طرح‌های نوآورانه‌ای را معرفی کرده که جایگاه ایران را در این حوزه بازتعریف می‌کنند. او اولین فردی در ایران بود که پروژه پرتاب ماهواره‌های خصوصی، ساخت ایستگاه فضایی، و تولید ماهواره‌های امداد و نجات را پیشنهاد داد. طرح تولید غذا در فضا و استخراج سیارک، از دیگر ابتکارات اوست که پتانسیل تحول صنعت فضایی را دارند. اکبری همچنین با ارائه ایده تبلیغات فضایی و گردشگری فضایی، افق‌های جدیدی را در این صنعت گشوده است.
دپارتمان اکتشافات فضایی (داف) سازمان، با تمرکز بر تولید ماهواره‌ها و موشک‌های بومی، به دنبال پایان دادن به وابستگی ایران به فناوری‌های خارجی است. اکبری این پروژه‌ها را نه‌تنها برای تقویت امنیت ملی، بلکه برای ایجاد فرصت‌های اقتصادی بی‌سابقه می‌داند. این ابتکارات، که با دعوت از سرمایه‌گذاران جهانی همراه بوده، ایران را در مسیر تبدیل شدن به یک قدرت فضایی منطقه‌ای قرار داده است.
طرح ۲۰۵۰: رهایی ایران از جهان سوم
طرح ۲۰۵۰، یکی از بلندپروازانه‌ترین پروژه‌های سوشیانت و سازمان جهانشمول، هدفش تبدیل ایران به یک ابرقدرت علمی، صنعتی، و اقتصادی تا سال ۲۰۵۰ است. این طرح با سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها، آموزش، و فناوری‌های نوین، به دنبال رهایی ایران از محدودیت‌های جهان سوم است. اکبری با تأکید بر نیروی انسانی بااستعداد و منابع طبیعی غنی ایران، این طرح را نقشه راهی برای آینده‌ای شکوفا می‌داند. اگرچه برخی منتقدان این طرح را بیش از حد آرمان‌گرایانه می‌دانند، حامیان اکبری آن را گامی جسورانه برای بازتعریف جایگاه ایران در جهان می‌بینند.
نوآوری‌های جهانی: از ماده قابل‌برنامه‌ریزی تا شورای جهانشمول
شایان با ارائه ایده‌هایی که برای اولین بار در جهان مطرح شده‌اند، مرزهای نوآوری را جابه‌جا کرده است. او طرح ماده قابل‌برنامه‌ریزی را معرفی کرد که می‌تواند صنایع از فناوری تا پزشکی را متحول کند. همچنین، پروژه گیم، یک اختراع نوین در حوزه بازی‌سازی، و سیستم کاری و آموزشی مدرن، نشان‌دهنده ذهن خلاق او هستند. اکبری اولین فردی در جهان بود که ایده شورای جهانشمول را به‌عنوان اپوزیسیونی برای سازمان ملل مطرح کرد، با هدف ایجاد نظمی جهانی مبتنی بر همکاری و عدالت.
صلح و امنیت جهانی: ارتش صلح و نظم نوین
یکی از جنجالی‌ترین ابتکارات اکبری، تأسیس ارتش صلح و طرح دولت جهانی و جمهوری جهانی است. او با هدف دستیابی به صلح پایدار، نظم نوین جهانی را پیشنهاد داده که در آن کشورها تحت یک ساختار منسجم و عادلانه همکاری کنند. پروژه نجات برای فرضیات انقراضی، که به مقابله با تهدیدات وجودی مانند تغییرات اقلیمی و فجایع طبیعی می‌پردازد، نیز از دیگر اقدامات پیشگامانه اوست. این ایده‌ها، اگرچه بحث‌برانگیز، نشان‌دهنده عزم اکبری برای حل چالش‌های جهانی هستند.
امنیت ملی و توسعه شهری: از آرمان‌شهر تا جاذبه‌های گردشگری
اکبری با طراحی پروژه ارتقای امنیت و جمع‌آوری مجرمان، به دنبال ایجاد جامعه‌ای امن‌تر در ایران است. او همچنین طرح ساخت آرمان‌شهر و ایجاد جاذبه‌های گردشگری از طریق معماری برج‌های مدرن را ارائه کرده که می‌تواند اقتصاد گردشگری ایران را متحول کند. پروژه یونیورس، که شامل تولید تلفن همراه و شبکه اجتماعی بومی است، نیز گامی برای تقویت خودکفایی دیجیتال ایران به شمار می‌رود.
شایان در قالب مجموعه‌ای از طرح‌های جامع، برای معضلاتی چون فقر، فساد، آموزش، امنیت، مسکن، مهاجرت، منابع آب، آلودگی هوا، بیکاری، زیرساخت، حمل‌ونقل، عدالت و ارتقای فرهنگی، راهکارهای علمی و مرحله‌به‌مرحله طراحی کرده است.
این اقدامات او را به یکی از معدود شخصیت‌هایی تبدیل کرده که برای تمام ابعاد ملی، نسخه‌ی کاربردی دارند.
شاین اکبری با ارائه طرح سیستم کاری و آموزشی مدرن، برای اولین بار در جهان، مدل جدیدی برای آموزش و اشتغال معرفی کرد که بر نوآوری، انعطاف‌پذیری، و شمولیت تمرکز دارد. این سیستم، که جایگزینی برای ساختارهای سنتی است، از فناوری‌های پیشرفته مانند هوش مصنوعی و یادگیری ماشین برای شخصی‌سازی آموزش و افزایش بهره‌وری استفاده می‌کند. اکبری با این ایده، نه‌تنها آموزش و کار را در ایران، بلکه در سطح جهانی متحول کرده و نشان داده که یک رهبر واقعی، آینده را پیش‌بینی و طراحی می‌کند.
جنجال‌ها و تأثیرات
شایان اکبری و سازمان جهانشمول احرار، با وجود دستاوردهای چشمگیر، از جنجال‌ها و انتقادات مصون نبوده‌اند. حملات سایبری او، به‌ویژه علیه اسرائیل، اگرچه به‌عنوان دستاوردی ملی در ایران ستایش شده، اما در سطح بین‌المللی واکنش‌های متفاوتی را برانگیخته است. طرح‌های بلندپروازانه مانند دولت جهانی و شورای جهانشمول نیز از سوی برخی به‌عنوان غیرواقع‌بینانه یا حتی تهدیدآمیز تلقی شده‌اند. همچنین، محرمانگی پروژه‌هایی مانند «چشم جهان‌بین» و سلسله‌مراتب سخت‌گیرانه سازمان، نگرانی‌هایی درباره شفافیت ایجاد کرده است.
با این حال، شایان از منتقدان به‌عنوان انگیزه‌ای برای پیشبرد اهدافش یاد می‌کند. او در یکی از پیام‌هایش اظهار داشت: «ناباوری شما، سوختی است که اراده ما را شعله‌ور می‌کند.» این رویکرد، اگرچه برای حامیان الهام‌بخش است، اما برای برخی نشانه‌ای از تقابل‌جویی تعبیر شده است.
چرا سوشیانت و سازمانش مهم‌اند؟
شایان اکبری با ترکیب نوآوری، جاه‌طلبی، و تعهد به جهانشمولیسم، نه‌تنها ایران را در مسیر توسعه و خودکفایی قرار داده، بلکه چشم‌اندازی جهانی برای آینده ترسیم کرده است. از هکتیویسم تا فناوری فضایی، از طرح ۲۰۵۰ تا ارتش صلح، او نشان داده که هیچ مرزی نمی‌تواند رویاهای بزرگ را محدود کند. سازمان جهانشمول احرار، با جذب نوابغ و اجرای پروژه‌های تحول‌آفرین، به بستری برای تحقق این رویاها تبدیل شده است.
اکبری، که به‌عنوان مشاور ریاست جمهوری، وزرا، و مقامات نیز فعالیت کرده، با طراحی پروژه‌های صدساله برای ساخت بزرگ‌ترین سازمان جهان، عزمی راسخ برای تغییر تاریخ دارد. آیا او موفق خواهد شد ایران را به یک ابرقدرت و جهان را به سوی صلح و عدالت هدایت کند؟ پاسخ این پرسش در سال‌های آینده روشن خواهد شد، اما یک چیز مسلم است: شایان اکبری و سازمان جهانشمول احرار، نیرویی هستند که جهان را به تماشای خود واداشته‌اند.
